Jerom’s in Zuid-Frankrijk

Vorige week maakte ik samen met vrouw en kind een fijne zakentrip naar Frankrijk. Onze zoektocht naar een nougatsnijmachine begon op het internet. Een betrekkelijk eenvoudig ontwerp van de gewenste machine is gek genoeg niet te vinden in Nederland. Zuid-Frankrijk, in de buurt van nogahoofdstad Montélimar was de dichtstbijzijnde regio. Met Jerom’s noga in de auto daalden we vorige week af naar Dijon waar we onze eerste overnachting hadden gepland. Vervolgens reisden we door naar de hoge alpen. Het weer werd zonniger en de overnachtingsplek ook. Wat een heerlijk uitzicht om mee wakker te worden met uitzicht op de bergen.

De dag was aangebroken dat we onze nougat mochten gaan testen op een nougatmachine bij de fabrikant. Ruim een uur van Montélimar kwamen we aan “in the middle of nowhere” aan het einde van een kilometerlange onverharde weg en door de nog dorre kleurloze lavendelvelden, bij een groepje bijna vervallen gebouwen. “Waar zijn we beland?” vroegen we ons af. Na een telefoontje kwam een jonge energieke Fransman ons toegesneld. Hij had ons pas na de middag verwacht. Het was een man van een jaar of 30 die zijn best deed om in begrijpelijk Frans en gebaren zich duidelijk te maken, hier en daar een woordje Engels en Spaans.
Hij leidde ons naar zijn metaalwerkplaats, een soort overkapping met stoere metaalbewerkingsmachines. En tussen die machines, grasmaaiers en nog meer materialen stond de de nogasnijmachine. Slechts een klein beetje stoffig, maar duidelijk nieuw gemaakt. Het rvs blonk bijna. Maar ik was blij verrast. De snijmachine zag er degelijk uit. Op het eerste gezicht eenvoudig. Met een aan- en uitknop en een noodstop. Uitgebreid werden we geïnformeerd over het materiaal, de motor, het mes etc. Familieleden begroetten ons en kwamen ook even kijken naar de bezoekers uit Nederland. Vervolgens nodige de vakman ons uit naar een keuken/productieruimte van zijn vrouw. Een gezellige ruimte met veel honingproducten, koekjes, guimauve (ook verkrijgbaar bij Jerom’s), callisons in diverse smaken en nougat. En natuurlijk nog een nogasnijmachine.

We kregen uitgebreid uitleg over de mogelijkheden van de machine en de mogelijke aanpassingen die hij aan het ontwerp voor ons kon doen.  Bij het bestuderen van het apparaat bedacht ik me opeens hoe we de machine binnen in de nougaterie krijgen gezien de grootte nu. Die zou niet door de deur gaan passen. Gelukkig bood de man aan om het apparaat wat kleiner maken en aan te passen aan de vorm van de nogaplakken zoals die van Jerom’s.

Met een blij en voldaan gevoel verlieten we de werkplaats en na het bezoeken van een lokale markt in het dorp reden we op mijn verzoek door naar de Middellandse zee om even pootje te baaien en bij te komen van de enerverende ochtend. Afin, de machine voldoet, de opdracht is gegeven.
De productie van de machine duurt twee weken of misschien iets langer, maar dan komt de gewenste snijmachine toch echt naar onze nougaterie in Vierakker.